Πάει το ντέρμπι, ανήκει στο παρελθόν και θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα! Οι λόγοι; Πολλοί! Δεν ήταν καλό ποιοτικά το παιχνίδι. Κανένας από τους δύο αντιπάλους δεν πλησίασε υψηλά στάνταρ στην δική του απόδοση. Δεν έκρινε απολύτως τίποτα για το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς των πλέι οφ και γενικώς ήταν αρκετά «νερόβραστο».
Στον Ολυμπιακό έχουν έναν ακόμα λόγο να το ξεχάσουν γρήγορα. Υπάρχει μπροστά τους το πολύ κρίσιμο ματς με την Μπιλμπάο και σωστά ο Σπανούλης στα αποδυτήρια έκανε… γρήγορα το «πέρασμα» από το ντέρμπι στην επικείμενη ευρωπαϊκή αναμέτρηση της Τετάρτης. Άλλο το Turn Over, άλλο το… Turnover!
Πάμε να αναλύσουμε το παιχνίδι περίοδο – περίοδο. Το έχετε «φρέσκο» στο μυαλό σας και νομίζω με αυτό τον τρόπο θα είναι πιο εύκολο να καταλάβουμε ακριβώς τι είδαμε στο ΟΑΚΑ… Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με την αναμενόμενη πεντάδα και τακτική. Ο Καλάθης έκανε την εμφάνισή του αισθητή με το «καλημέρα» και αμέσως είδαμε ποιες ήταν οι αμυντικές επιλογές του Ίβκοβιτς για τα πικ εν ρολ του Παναθηναϊκού. Μετά το σκριν, ο Χάινς «έβγαινε» στον Διαμαντίδη και εκεί που περίμενε να βρει το πλεονέκτημα ο Ομπράντοβιτς, (στον αντίπαλο του Μπατίστ δηλαδή), υπήρχε ο Παπανικολάου. Στις πρώτες μονομαχίες, ο «Παπ» έβγαλε τις άμυνες και χάλασε τα σχέδια του Παναθηναϊκού.
Ποια ήταν η άμεση αντίδραση του Σέρβου; Πάλι η αναμενόμενη! Πέρασε απευθείας στο παρκέ τον Γιασικεβίτσιους (και αφού δεν τον έβαλε καθόλου στο Μπάμπεργκ και του ενίσχυσε το κίνητρο) και περίμενε από αυτόν το σουτ από το «νεκρό σημείο» της άμυνας στην αντιμετώπιση των πικ! Από την μέση απόσταση! Δεν υπάρχει παίκτης στην Ευρώπη που έχει αυτό το δύσκολο σουτ καλύτερα από τον Λιθουανό. Ήταν πάνω του και ο Λούκας, οπότε δεν αντιμετώπισε προβλήματα ο Σάρας. Μπαμ – μπαμ έβαλε τα αγαπημένα του σουτάκια και «άνοιξε» το σκορ και την άμυνα του Ολυμπιακού.
Παράλληλα, ο Ομπράντοβιτς πέρασε στο «5» τον Βουγιούκα για μια πιο ξεκάθαρη λύση στο χαμηλό ποστ. Ο Ολυμπιακός έκλεισε την πρώτη περίοδο με 16-11. Δεν του είχε ξεφύγει ούτε ο ρυθμός, ούτε το σκορ. Ήταν, όμως, ξεκάθαροι οι κακοί οιωνοί… Είχε στα πρώτα 10 λεπτά 1/9 τρίποντα (μοναδικό εύστοχο του Λούκας στην εκπνοή της περιόδου) και λιγότερες προσπάθειες για δίποντα, μόλις 7. Αυτό που κρατούσε τον Ολυμπιακό κοντά ήταν τα λίγα λάθη και η σχετικά καλή αμυντική του ισορροπία.
Με το που βρήκε και ο Ολυμπιακός «απειλή» στο χαμηλό ποστ, άμεσα διαφοροποιήθηκε η μορφή του αγώνα και η ομάδα πλησίασε. Με 8 πόντους του Πρίντεζη το ματς ισορρόπησε (18-17). Σε εκείνο το σημείο έδρασε η δυάδα Διαμαντίδη – Βουγιούκα. Βρήκε σκορ από αυτούς ο Παναθηναϊκός, την στιγμή που η καθιερωμένη πλέον ματς – απ ζώνη του Ομπράντοβιτς άρχισε να αποδίδει καρπούς.
Το σκορ άνοιξε και πάλι με τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ να στοιχίζουν. Προσθέστε και κάποιες διαδοχικές κακές πάσες στην επίθεση του Ολυμπιακού (μοιραίο όταν δεν υπάρχει η ανάλογη ποιότητα και λύσεις στην περιφέρεια), μπήκαμε σε επίπεδα διψήφιας διαφοράς.
Το ημίχρονο έκλεισε με 41-30. Μεγάλη «πληγή» η θέση 5 με τον Χάινς και τον Παπαδόπουλο να μην μπορούν στο πρώτο ημίχρονο να ανταποκριθούν στις συνθήκες του αγώνα και τον Γλυνιαδάκη να παίρνει χρόνο, αλλά να είναι νευρικός. Ο Βουγιούκας μας έβαλε 10 πόντους στα γρήγορα. Ποιος, ο Βουγιούκας που τον υπογράψαμε εμείς για 3 χρόνια, έπαιξε μόλις το ένα (δανεικός Ρέθυμνο και Πανελλήνιο) και μετά τον… προωθήσαμε στον Παναθηναϊκό. Άλλη μια εισήγηση του Γιαννάκη που δεν την έχω καταλάβει, όπως και πολλές άλλες. Τελειώσαμε το ημίχρονο με 1/14 τρίποντα (στο ίδιο σημείο είχαμε δοκιμάσει 16 δίποντα…), 7 λάθη και 4 ασίστ. Με λίγα λόγια… ζοριζόταν ο Ολυμπιακός να κάνει το παιχνίδι που είχε σχεδιάσει.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου επιβεβαίωσε πως σε τέτοια παιχνίδια είναι πιο σωστό μπασκετικά να πηγαίνεις την μπάλα κοντά στο καλάθι, παρά να σουτάρεις σε κάθε φάση από μακριά… Αρκεί να μπορείς! Με βασικό εκφραστή πάλι τον Πρίντεζη και δύο καλάθια του Παπαδόπουλου, ο Ολυμπιακός βρήκε λύσεις, «πίεσε» περισσότερο τον Παναθηναϊκό αγωνιστικά και ψυχολογικά και δεν είναι τυχαίο πως σε αυτό το διάστημα βγήκαν κάποιες διαδοχικές άμυνες. Εκεί έγινε το 47-44 (στο 25’), αλλά ο Παναθηναϊκός ως συνήθως στο ΟΑΚΑ, είχε άμεση απάντηση.
Με τον Σάτο αυτή την φορά στην επίθεση και καλύτερες περιστροφές στην άμυνά τους. Προσαρμόστηκαν στην αλλαγή κατεύθυνσης του Ολυμπιακού στην επίθεση και «γέμισαν» τον χώρο κάτω από το καλάθι. Η τρίτη περίοδος βγήκε ουσιαστικά με «1» και «5» Λούκας και Γλυνιαδάκη και τον Παναθηναϊκό να είναι στο +7…
Ό,τι φαινόταν στα δικά μου μάτια τα 30’ λεπτά του ντέρμπι, επιβεβαιώθηκε και στα τελευταία 10 και θεωρητικά πιο κρίσιμα. Ο Ολυμπιακός ήταν μακριά από το να υποστεί συντριβή, αλλά μεγάλη απόσταση είχε και από την νίκη. Στα τελευταία λεπτά δεν κατανόησα το σκεπτικό και την διαχείριση του Ντούντα, αν και προσπάθησα.
Επέμενε εκνευριστικά στον αρνητικό σε όλους τους τομείς Γκετσεβίτσιους (και ο Λούκας μπορούσε να επιστρέψει στο παρκέ και ο Κατσίβελης, που δεν έπαιξε ξανά μετά την συμμετοχή στην αρχική πεντάδα), άργησε απελπιστικά να επιστρατεύσει τον κορυφαίο του Ολυμπιακού Πρίντεζη και τον θυμήθηκε δύο λεπτά πριν το τέλος! Τουτέστιν, επιδόθηκε πάλι σε περίεργο ροτέσιον. Και στις επιλογές και στο τάιμινγκ που τις έκανε.
ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Η διαιτησία μέσα από το γήπεδο και χωρίς την δυνατότητα των ριπλέϊ μου φάνηκε καλή με αρκετά ομοιόμορφα σφυρίγματα. Όπως τα είδα live μου φάνηκε λάθος ένα φάουλ που δόθηκε στον Πρίντεζη και ήταν επιθετικό του Σάρας. Ένα ακόμα στο 47-40 όταν το σφύριγμα «τιμωρεί» ουσιαστικά τον Ολυμπιακό που επιτίθεται τρεις εναντίον ενός (αν δεν αφήσεις την φάση, μόνο αντιαθλητικό μπορείς να σφυρίξεις και η οδηγία είναι σαφέστατη προς τους διαιτητές). Το καλάθι του Λούκας στο τέλος της τρίτης περιόδου είναι πολύ οριακή φάση. Συμπέρασμα; Καλή η διαιτησία, για ΟΑΚΑ, πολύ καλή! Ελπίζω μόνο αυτό να μην συνέβη, επειδή το παιχνίδι ήταν «χαμηλής επικινδυνότητας» για τον Παναθηναϊκό…
ΚΑΙ Η… ΣΟΥΜΑ
Ποιο είναι το δικό μου γενικό συμπέρασμα από το πρώτο ντέρμπι της σεζόν; Πως ο μέτριος Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να πάρει κάτι παραπάνω από τον Παναθηναϊκό που ήταν σε κακή βραδιά. Έτσι το είδα μέσα από το γήπεδο. Οι πράσινοι έκαναν 22 λάθη, 11 ασίστ και έβγαλαν μόνο 2 αιφνιδιασμούς, όσους και ο Ολυμπιακός. Το 3/21 τρίποντα «χτυπάει» άσχημα και μην μένετε μόνο στο ότι αν είχαμε βάλει κάποια παραπάνω σουτ, θα είχαμε κερδίσει. Είναι λάθος τρόπος σκέψης. Δεν είναι φυσιολογικό σε μεγάλο παιχνίδι να έχεις σουτάρει 23 τρίποντα. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε πιο αρμονικά, είχε πιο ισορροπημένη κατανομή στις προσπάθειές του (39 δίποντα, 10 τρίποντα) και σε όλη την διάρκεια του αγώνα είχε «εικόνα νικητή».
Τον έχω δει σε δύο διαδοχικά παιχνίδια και νομίζω ότι δεν διανύει καλή περίοδο. Για αυτό επιμένω και το λέω τώρα πως δεν πρέπει κανείς στον Ολυμπιακό ούτε να χαίρεται, ούτε να πανηγυρίζει. Πρώτον, γιατί μιλάμε για ήττα και όχι για νίκη. Επίσης, δεν θεωρώ ότι απειλήσαμε ουσιαστικά τον Παναθηναϊκό που ήταν μέτριος και αυτό δεν είναι επιτυχία. Μην ξεχνάμε ότι στο 35’ χάναμε 12 πόντους. Θεωρώ, λοιπόν, πως το τελικό σκορ είναι κάπως… εικονικό, όπως όλο αυτό το παιχνίδι γενικά!
Θα είναι λάθος να νομίζουμε ότι άλλαξε κάτι προς το καλύτερο, επειδή… χάσαμε 4 πόντους. Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να το ξεχάσει εντελώς ο Ολυμπιακός το ματς στο ΟΑΚΑ και να αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι στο «δίχως αύριο» παιχνίδι που έρχεται.
Από όποια άποψη και αν το δει κανείς, λοιπόν, η επόμενη μέρα του ντέρμπι πρέπει να είναι Turn… over, για την ομάδα. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση και διαχείριση θα οδηγήσει σε μεγάλο… Turnover και είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνετε τι εννοώ!
Ο… ΚΟΝΤΟΣ
Δεν θα γράψω πολλά για αυτό το θέμα. Περιμένω την ομάδα να… δράσει! Αφήστε που υπάρχουν και τύποι σαν τον σεβάσμιο Pistol Pete, που… «χαλάνε» την πιάτσα! Επειδή ξέρω ότι σας «καίει» το θέμα, επαναλαμβάνω πως θεωρώ σίγουρη την μια μεταγραφή με περιφερειακό παίκτη από το ΝΒΑ, που παίζει στο «1» και το «2». Έχουν προταθεί πάρα πολλοί παίκτες, ο Ολυμπιακός έχει ξεχωρίσει τον συγκεκριμένο εδώ και καιρό και παράλληλα «κοιτάει» ακόμα 2-3 περιπτώσεις που κάνουν… κλικ. Όταν έχουμε οριστικές εξελίξεις για την ακύρωση της σεζόν στο ΝΒΑ, θα φτάσουν τα… νέα για την μεταγραφή και σε σας, με τον παίκτη να υπογράφει! Εκτός και αν… ενδώσει πιο πριν, βλέποντας πως πολύ δύσκολα θα «κάνουν χωριό» στο ΝΒΑ παίκτες και λίγκα.
Να πω ότι από όσα συλλέγω ως πληροφορίες και όσα ξέρω από εδώ και από… εκεί, ο Ολυμπιακός έχει αποφασίσει για την ενίσχυση, αλλά δεν θα «ανοιχτεί». Δεν υπάρχει διάθεση για σπατάλη υπέρογκων ποσών, ούτε σχετικά… μεγάλων, ακόμα και αν αυτά φτάνουν για να έρθει ένα μεγάλο όνομα! Η πληροφόρησή μου λέει πως ο σύλλογος (να ξέρετε πως οι παίκτες και οι ατζέντηδές τους πλέον διαπραγματεύονται τα ποσά με τον… μήνα, για παράδειγμα 6-7 μήνες από τον Δεκέμβρη ως τον Ιούνη) είναι διατεθειμένος να δώσει για μηνιάτικο το πολύ ένα ποσό κοντά στα 100 χιλιάδες δολάρια.
Όπερ σημαίνει στην καλύτερη 700 χιλιάδες δολάρια «καθαρά» για τον Αμερικανό που θα υπογράψει ως το τέλος της σεζόν. Με αυτά δεν μπορείς να πάρεις σταρ, ούτε σούπερ όνομα. Μπορείς, όμως, με τις ευκαιρίες που υφίστανται στην αγορά στην παρούσα φάση και τον ανταγωνισμό που υπάρχει, να πάρεις πολύ, πολύ καλό παίκτη! Αρκεί να είναι σωστή η επιλογή.
Τα πράγματα όπως ξέρετε είναι σοβαρά, σε περίπτωση ήττας ο Ολυμπιακός μπαίνει σε περιπέτειες και θα χρειαστεί να συμβούν θαύματα για να βρεθούμε στην επόμενη φάση. Φέτος, σχεδόν όλος ο ερυθρόλευκος κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη αισθητά στον Μπασκετικό Ολυμπιακό. Όλοι γνωρίζουμε ότι το καλοκαίρι που μας πέρασε δεν ήταν τόσο ευχάριστο όσο ήταν άλλες χρονιές, έφυγαν βεντέτες της ομάδος και ήρθαν δευτεροκλασάτοι παίκτες να υπερασπιστούν τα δύο κύπελλα των τελευταίων εφτά ετών και τα εκατοντάδες εκατομμύρια που μοίρασαν οι Αγγελόπουλοι και ΚΑΝΕΙΣ δεν τα σεβάστηκε. Πλέον είναι γεγονός ότι κινούμαστε σε διαφορετικό μοτίβο από τις άλλες χρονιές αλλά όπως φαίνετε ακόμα δεν το έχουμε χωνέψει. Είναι καιρός να το κάνουμε όμως διότι ο χρόνος κυλά και παιχνίδι με παιχνίδι αποδεικνύεται ένα πράγμα, ότι ο Ολυμπιακός κάθε φορά παρουσιάζεται δυνατότερος και πιο σίγουρος να διεκδικήσει το παιχνίδι. 
